Om 10.30 uur verzamelt het gezelschap van oud ING-ers met of zonder partner zich bij
Restaurant De Limbourg aan de markt in Sittard.
Daar doen we ons tegoed aan een stukje versgebakken Limburgse vlaai, sedert begin dit jaar door de EU erkend als officieel Europees streekproduct, vergezeld van een kopje koffie/thee.

De stadsgidsen wachten ons om 10.30 uur op om te starten met een stadswandeling welke als hoofdthema Toon Hermans heeft. Gedurende deze anderhalf uur durende wandeling worden we op een enthousiaste wijze helemaal bijgepraat over de levenswandel van de bekendste Nederlander die Sittard heeft voortgebracht. We staan stil bij diverse panden die verbonden waren met Toon en enkele standbeelden verwijzen naar de link van hem met Sittard. En ja…… de goden waren ons gunstig gezind want de regen heeft gewacht tot dat we waren uitgewandeld.

Vervolgens begeven we ons op weg naar Hotel van der Valk in Stein Urmond, waar we worden vergast op een heerlijke live-cooking lunch en onze inwendige mens volop aan z’n trekken komt.

Om 14.00 uur wordt door René Slaghek van Chemelot een inleiding gegeven over de chemische activiteiten welke plaatsvinden op hun bedrijventerrein, gevolgd door een bus tour over de site die ruim 800 hectare groot is en waar werkgelegenheid wordt geboden aan ca 8.100 mensen. Na afloop krijgen we nog een verhandeling over de toekomst van Chemelot en worden de aspecten duurzaamheid en veiligheid nader toegelicht. Al met al een heel interessante en onderhoudende middag.

We sluiten ons uitstapje af met een borrel en een hapje waarna eenieder weer met een voldaan gevoel hotel- of huiswaarts keert.

Activiteitencommissie VO-ING Rayon Zuid
Jan Thijssen/Anton Cornelissen

De weersvoorspellingen gaven aan dat het die donderdag de meeste kans op regen zou zijn. En dat klopte een keer. Wind en regen had vrij spel tijdens ons bezoek aan Doesburg. De ontvangst was in de Waag, een sfeervol etablissement dat zich uitgeeft voor de oudste kroeg van Nederland. Of dat waar is kunnen we niet controleren maar de ontvangst was als in een gezellige huiskamer. Na de koffie met gebak en een welkomstwoord stonden vier gidsen klaar om ons de mooie plekjes van Doesburg te laten zien.
Wie Doesburg kent, zal het volmondig beamen: je krijgt er niet genoeg van. Hier barst het van de bezienswaardigheden. Meer dan 150 monumenten en vele musea, je komt ogen tekort. De rondwandeling door de stad was nat en grijs maar we kregen een goede indruk van verleden en heden. Doesburg is echt een bezoek waard en als de zon schijnt is het echt een aanrader. De vallende regen afgewisseld met een flinke stortbui maakte dat de ontvangst bij Museum Lalique zeer welkom was. Daar werden we verrast door de hartelijke ontvangst van de medewerkers in het museum café. Na het nuttigen van de lunch wachtte ons de rondleiding die de veelzijdigheid van de Franse kunstenaar René Lalique vanuit alle kanten belichtte. René Lalique werd ook wel de “Da Vinci van de juwelen en glaskunst” genoemd. Hij was een van de belangrijkste ontwerpers uit de art nouveau- en art deco periodes. De glastechnieken die hij toepaste in juwelen en sieraden zijn werkelijk verbluffend van schoonheid. De 52 oud medewerkers van de ING zullen geen spijt hebben van hun bezoek aan dit prachtige museum!

Na de broodlunch kon men, vooraf aan de rondleiding, naar de filmzaal gaan waar continue korte films te zien waren over het ontstaan van DAF tot heden.

Voor sommigen was de muziek bij de films erg storend en waren de films saai. Anderen keken weer vol ontzag naar de films en verbaasden zich over het zware handwerk wat begin vorige eeuw normaal was in een werkplaats.

Een groep ging met een gids naar de bovenverdieping van het museum, terwijl de andere groep op de begane grond startte.

Op de begane grond is een ouderwets dorpsplein ingericht met een replica van een garage en winkeltjes uit de jaren dertig. De rondleiding begon in de Smidse, dit is de werkplaats waar de bakermat van DAF ligt. Aan de muur in de werkplaats hangt een foto (bij de foto’s te zien) van de Staers-Knight die door Hub gemaakt werd, wat andere monteurs niet voor elkaar kregen. De eigenaar was zo dankbaar en blij, dat hij Hub een lening verstrekte van 10.000 gulden om een eigen onderneming te beginnen. Hub runde het bedrijf samen met zijn broer Wim die over de financiën ging. Dat ze baldadige werknemers in dienst hadden, lees je in de ingelijste brief aan de muur in de werkplaats over het gooien van sneeuwbalen naar fabrieksmeisjes met hun vuile zwarte handen.  Ook zie je op de begane grond o.a. een blauwe DAF met rieten stoelen staan. In deze auto reed Koning Willem Alexander op Koningsdag in Eindhoven rond. En in de garage zijn nog dagelijks diverse vrijwilligers aan het sleutelen, zo ook deze dag.

DAF staat natuurlijk bekend om de slimme transportoplossingen en velen hiervan komen wij beneden tegen. Er staan enkele legervoertuigen tentoongesteld, iets waar de meeste mannenharten sneller van ging kloppen. Zo staat er een oude drietonner met een steunwiel aan beide kanten. Een wiel wat ervoor zorgt dat de legertruck bijvoorbeeld niet in het zand blijft steken of makkelijk over obstakels kan rijden. Daarnaast zag je hier ook andere uitvindingen zoals de opleggerkoppeling, de pendelas en de fietsbrancard voor het leger. Op Hub’s naam staan heel wat innovatieve transportoplossingen.

Het mooiste moment tijdens onze rondleiding was het verhaal van een 90 jarige vrijwilliger. Hij werkte zijn leven lang bij DAF en begon meteen na zijn pensioen als vrijwilliger in de werkplaats van het museum. Helaas lukt het sleutelen na 29 jaar niet meer, maar elke week één middag komen nog wel. Deze krasse vrijwilliger wist uit het DAF archief dat er ooit een A117 uit 1955 met stalen cabine en een open laadbak naar Curaçao was vervoerd. Een kleine vrachtwagen waar DAF al jaren naar op zoek was! En warempel tijdens zijn zoektocht op Curaçao vond hij niet één maar twee verroeste A117’s. Ze werden op tansport naar het museum gezet en samen met anderen, maakte hij er één nieuwe groene DAF A117 met kenteken V 81- 16.

Tussen “de Verborgen Schatten”, een tijdelijke tentoonstelling in het museum, staat de kikker-DAF, een tankwagen uit 1969 met dieselmotor. Oliehandel Hopmans was de eerste eigenaar, die de tankwagen doorverkocht aan Oliehandel Van Kessel. Nu staat het dus in bruikleen tentoongesteld. Maar er staan ook andere vele interessante voertuigen uit het DAF depot hier om tijdelijk bewonderd te worden.

Op de galerij boven in het museum staat een uitzonderlijke collectie personenwagens te pronken, waaronder een aantal zeer interessante prototypen die nooit in productie zijn gedaan. Broer Wim hield heel wat prototypen tegen als het in zijn ogen niet financieel haalbaar was.

Zo zagen wij boven ook dat DAF goed presteerde in de race en rallysport. Dit was te  zien aan de DAF 55, waarmee ze twee keer de London-Sydney rally reden tot de formule 3 raceauto’s en de speciale gele sportwagen.

Een leuke anekdote van de gids was het verhaal van de Eindhovense burgemeester die haar handtas aan de choke ophing. Zij dacht echt dat dit een ophangkaak was. Na een tijdje rijden was deze DAF uiteraard verzopen en kwam de auto van de burgemeester stil te staan. Ze liet de auto diverse keren nakijken, maar er werd niets gevonden. Tot op een dag Hub zelf op de bijrijdersstoel ging zitten, omdat het euvel niet op te lossen was. Hij was er snel uit!

Naast de auto’s zie je boven opengewerkte modellen. Deze tonen ons de vele mogelijkheden van de traploze aandrijving, van Variomatic tot andere ultramoderne motoren die nu wereldwijd in gebruik zijn.

En het allerlaatste item van de rondleiding: “De Regenjas”, die in de hal bij binnenkomst staat. Deze eenzits driewielige DAF werd in 1941 gemaakt. De auto was 80 cm breed, kon dus makkelijk in een hal van een huis staan had Hub bedacht. Er zat een 125 cc motorfiets 1 cilinder motor in. Het vouwdak fungeerde als nooduitgang mocht de auto omslaan en op de enkele deur terechtkomen. Het werd nooit in productie genomen. De auto kwam na een schenking aan het circus Eindhoven weer terug als pronkstuk.

Na de enthousiaste rondleiding van beide gidsen kwam de groep weer bij elkaar in  het Daftaria voor koffie/thee met iets lekkers en een afsluitend drankje.

Men vertelde na afloop dat ze echt van de ene in de andere verbazing vielen tijdens de rondleiding.

Conclusie; wat viel er oneindig veel moois over DAF te zien en te horen.

Donderdag 12 oktober 2023 bracht een groep VO-ING leden een bezoek aan het Schoenenmuseum gelegen in het gezellige centrum van Waalwijk. Dit moderne museum met horeca gedeelte en museumwinkel is gevestigd in het voormalig stadhuis.

Geen duf museum maar mede door de interactieve exposities een levendig museum van internationale allure.
Op de begane grond bevindt zich vooral technische informatie vanaf het looiproces tot onderdelen van de schoenproductie-technieken. Ook is het mogelijk om met een simulator schoenonderdelen aan elkaar te stikken. Zelfs een nostalgische 60-er-jaren schoenwinkel ontbreekt niet.

De collectie tentoongestelde schoenen op de 1e en 2e verdieping geeft een uitgebreid overzicht vanuit het verleden tot heden, aangevuld met zeer creatieve creaties tot schoenen die celebrities droegen. Naast een zeer grote collectie “schoenen-boeken” is er een bioscoopzaaltje waar een 50 minuten durende film draait.

Nadat deelnemers onder begeleiding van een gids uitgebreid kennis namen van deze unieke verzameling kregen zij een lunchbuffet aangeboden in naastgelegen restaurant ’t Slot. Na afloop brachten velen nog een bezoek aan de beeldbepalende kerk van Waalwijk De Sint-Jan de Doper met zijn negentien koperen koepels en de lange slanke klokkentoren.

René Toorenburgh